Het tijdperk van directe hedendaagse energie uit
verlichting op zonne-energie is het kernsysteem van het systeem en vertrouwt op de fotovoltaïsche impact van zonnepanelen.
Fotovoltaïsch effect: Het middelste principe van zonnepanelen is voornamelijk gebaseerd op de fotovoltaïsche impact. Dit effect treedt op in halfgeleiderstoffen, speciaal samengesteld uit materialen samen met monokristallijn silicium, polykristallijn silicium of amorf silicium. De belangrijkste stappen van de fotovoltaïsche impact zijn onder meer:
A. Fotonenabsorptie: Wanneer zonlicht op een zonnepaneel schijnt, worden fotonen (de essentiële eenheid van licht) geabsorbeerd via halfgeleiderkristallen. Fotonen hebben energie die onmiddellijk evenredig is met de frequentie of golflengte van mild.
B. Elektronenexcitatie: De elektriciteit van fotonen wordt gebruikt om elektronen te exciteren. Wanneer een foton een atoom in een halfgeleider raakt, kan het bepaalde elektronen van zijn valentieband naar de geleidingsband exciteren. Deze elektronen worden zo vrij en kunnen vrijelijk in halfgeleiders stromen.
Vorming van elektronengolven: In fotovoltaïsche panelen wordt een grote verscheidenheid aan fotonen geabsorbeerd, waardoor een grote verscheidenheid aan elektronen wordt aangeslagen en overgaat van de valentieband naar de geleidingsband. Deze losse elektronen beginnen in de halfgeleider te circuleren en vormen zo een elektrisch aangedreven modern. Dit is het uitgangspunt van de interne moderne tijd van het zonnepaneel.
Paneelstructuur: De vorm van zonnepanelen is zorgvuldig ontworpen om de huidige opwekking te optimaliseren. Het bevat meestal een paar halfgeleiderkristallagen, ook wel P-N-overgangen genoemd (mooi en negatief), waarbij de P-laag rijk is aan enorme prijzen (gaten), terwijl de N-laag rijk is aan losse elektronen. Wanneer fotovoltaïsche panelen fotonen opnemen, vormen zich elektronen en gaten dichtbij de P-N-overgang, waardoor de technologie van stroom wordt bevorderd.
Ladingsscheiding: In P-N-overgangen resulteert de sterkte van fotonen in het tijdperk van elektronen en gaten. Vanwege de buitengewone ladingspolariteiten van elektronen en gaten in de P-N-overgang zijn ze gescheiden. Vrije elektronen zullen naar de N-laag gaan, net zoals gaten in de richting van de P-laag zullen stromen.
Huidige verzameling: De beweging van elektronen en gaten creëert een heden, dat is de golf van elektronen en gaten. Het zonnepaneel is voorzien van een ingebouwd stroomserieapparaat, meestal samengesteld uit metalen draden of elektroden. Deze draden vangen elektronen en holle stromen op en verplaatsen deze van het zonnepaneel naar andere elementen van het circuit.
Uitgangsgelijkstroomsterkte: Uiteindelijk worden elektronen en holle stromen naar het batterij-energiegarage-apparaat van het batterijbord geleid. Deze prijzen gaan met de stroom naar de batterij mee en worden uiteindelijk in de batterij opgeslagen. Omdat de batterijen oplaadbaar zijn, kunnen ze gedurende de dag via zonnepanelen worden opgeladen en vervolgens 's nachts of op bewolkte dagen van stroom worden voorzien, waarbij de bespaarde elektrische elektriciteit wordt omgezet in directe moderne tot milde LED-verlichting of een ander elektrisch apparaat wordt geleverd.
NL
